Kalendarz świąt Starożytnego Rzymu.doc
 | Kalendarz świąt Starożytnego Rzymu.doc Rozmiar 146 KB |
Wstęp:
Pod koniec okresu cesarstwa mawiano, że w kalendarzu rzymskim jest więcej świąt, niż dni nieświątecznych. Poniższy spis świąt dobrze ilustruje to powiedzenie, choć trzeba zauważyć, że nie wszystkie święta były obchodzone w tym samym okresie. Popularność niektórych z nich zanikała, gdy inne, nowe zaczynały być obchodzone coraz huczniej.
Inne święta obchodzono też wśród pospólstwa, inne w kręgach patrycjuszowskich. Szereg świąt było też zarezerwowanych dla poszczególnych grup zawodowych. Niektóre bóstwa, a więc i związane z nimi święta były popularne tylko w konkretnych regionach kraju, ale migrująca ludność przenosząc się często kultywowała dawne tradycje, które mieszały się i nakładały na zwyczaje i wierzenia lokalne.
Styczeń, 1.
Kalendy styczniowe. Ważne święto.
Rzymski miesiąc Januarius poświęcony był Janusowi. Pierwszy dzień tego miesiąca nie był rozpoczęciem nowego roku, dzień ten celebrowano w marcu, w związku z tym pierwszemu stycznia nie towarzyszyły uroczystości noworoczne. Znano i kultywowano natomiast wymianę prezentów właśnie tego dnia. Tradycyjnie natomiast w kalendy płacono podatki. Zazwyczaj, przy stabilnej sytuacji ekonomicznej Cesarstwa, wysokość comiesięcznych poborów była równa 0,5%. Dodatkowo, w Kalendy Styczniowe obejmowali swój urząd konsulowie.
Pierwszego stycznia każdego roku Pontifex i Rex Sacrorum składali ofiarę Junonie, wzywając przy tym również Janusa. Żona Rexa sacrorum w tym czasie składała ofiarę Junonie w Regii. Od czasów republikańskich pierwszego dnia nowego roku, po przejściu świętej procesji przez miasto do Kapitolu, konsulowie inaugurowali swoje rządy składając ofiary z białych wołów i wznosząc modły do Junony, Minerwy i Jowisza (za czasów cesarstwa rytualne śluby składano 3 stycznia).
W czasie procesji i po nabożeństwach lud obrzucał się drobnymi monetami, co miało zapewnić pomyślność i dostatek.